-
1 fructus
I frūctus, ūs (редко Ter ī) m. [ fruor ]1) произведение, плод (f. praediorum C; arborum Q); зародыш, утробный плод ( fructum ferre Vr)2) прирост, проценты, рента (f. pecuniae C, Cs); доход ( publici fructūs T)3) плод, результат (gloria est f. verae virtutis C)4) польза, выгодаfructui (in fructu PM) esse alicui C, L — быть полезным кому-л.f. capere (percipere, decerpere) C etc. — извлекать пользу5) пользование, наслаждение (f. voluptatum C; brevis est f. homullis Lcr)6) юр. право пользования Pl, DigII frūctus, a, um part. pf. к fruor -
2 locatio
locātio, ōnis f. [ loco ]1) размещение, распределение (verborum, rerum Q)2) сдача в аренду ( praediorum L)l. consulum C — назначенные консулами торги на сдачу в аренду3) арендный договор C -
3 mercedula
mercēdula, ae f. [demin. к merces I \]1) небольшая плата, жалкое вознаграждение C, Sen -
4 merces
I mercēs, ēdis f. (acc. sg. Cld mercem) [ merx ]1)а) плата, вознаграждение (laborum C; scelĕrum Sl; milites magnā mercede conducere L etc.)mercedem alicujus rei dare Pt — уплатить за что-л.data m. est erroris mei magna C — я сильно поплатился за свою ошибкуб) гонорар ( mercede docere C)sine mercede Ph — даром4) убыток, ущерб5) возмездие, наказание, кара ( temeritatis L)6) арендная плата (m. habitationum Cs)7) доход ( praediorum C)8) условие ( non aliā mercede H)quinas capiti mercedes exsecare H — см. exseco 3.II mercēs pl. к merx -
5 amplitudo
1) пространство, обширность, praediorum ampl. (1. 86 D. 50, 16). 2) как титул сановников (1. 3. C. 12, 60).Латинско-русский словарь к источникам римского права > amplitudo
-
6 collatio
1) соединение, собрание, coll vocum (1. 15 § 4 D. 44, 70). 2) складка, сбор, напр.с целью вознаградить тех, которые при опасности на море от бури, для спасения судна, выбрасывали свои товары за борт (lex Rhodia de jactu) (1. 2 § 7. 1. 4 § 21. 5. D. 14, 2); для починки публичнои дороги, coll viae (1. 27 § 3 D. 7, 1. 1. 13. § 6 D. 19, 1); для обработывания публичных земель, coll praediorum (1. 14 § 2 D. 50, 4. 1. 11 D. 50, 5);collationes indictas recusare (1. 8 § 3 eod.);
coll. tributariae, публичные сборы, подати (1. 3 C. 1, 29);
3) обязательство к возврату в состав наследственной массы для общего раздела всего того имущества, которое получено было законными наследниками от умершего ранее, наследственный зачет (tit. D. 37, 6. и 1. 7 C. 6, 20). 4) сравнение: coll scripturarum (1 22. C. 9, 22).coll annuae vestis, годичная поставка одежды для солдат (1. 2 C. 12, 40).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > collatio
-
7 collocare
1) ставить, воздвигать, сооружать: coll. aedificia (1. 5 D. 1, 1), canalem v. fistulas in rivo (1. 3 § 2 D. 43; 21);civitas collocata (= sita) prope barbaras gentes (1. 1 § 5 D. 50, 15);
2) относить: conditionem in personam coll. (1. 60 pr. D. 35, 1);se colloc., селиться (1. 6 § 2 D. 50, 1).
3) доставлять, bona coll. in aliquem (1. 67 pr. D. 23, 2). 4) употреблять: pecunias coll. in emtiones praediorum (1. 2 § 6 D. 17, 1), in mercem (1. 43 § 3 D. 47, 2); отдавать в рост, bene coll. pecuniam (1. 33 pr. D. 22, 1. 1. 13 § 1 D. 26, 7);voluntatem in personam incertam coll. (1. 9 § 7 D. 41, 1).
in noinina coll. (1. 58 § 3 eod.), idoneis nominibus coll. pecuniam (1. 89. pr. D. 35, 2. 1. 64 D. 32);
5) отдавать в наем: opus coll. uno pretio (1. 51 § 1 D. 19, 2). 6) выдавать замуж (1. 57 § 1. D. 23, 2), in matrimonium s. in matrimonio coll. (1. 19. 38 § 2. 1. 59 eod. 1. 77 § 1 D. 36, 1);sortes coll. (1. 24 pr. D. 33, 2); (1. 26 § 1 D. 36, 2. 1. 1 § 10 D. 37, 6).
nuptum coll. (1. 88 D. 46, 3);
7) снабжать себя, покупать: vestem (1. 14 § 4 D. 11, 7);nuptui coll. (1. 5. C. 5, 6. 1. 3 C. 5. 14).
meritum coll. apud aliquem (1. 11 § 8 D. 32).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > collocare
-
8 congregare
1) собирать, susceptoribus congregata debita (1. 17 C. Th. 11, 28), ex praediorum fructibus congregatum (1. 20 C. Th. 9, 42);2) включать, congregari consortio naviculariorum (1. 14 § 4 C. Th. 13, 5);homines congregati (1. 5 D. 48, 7); соединять: in unum congreg. (1. 37 § 2 C. 3, 28. 1. 4 C. 6, 27. 1. 22 § 15 C. 6, 30).
curiae (1. 105 C. Th. 12, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > congregare
-
9 deficere
1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);
deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);
deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;
pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);
fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);
pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);
deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);
3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).
defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);
deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);
fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);
aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);
iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);
iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);
4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).
aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);
defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);
cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);
5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > deficere
-
10 defici
1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);
deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);
deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;
pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);
fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);
pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);
deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);
3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).
defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);
deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);
fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);
aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);
iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);
iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);
4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).
aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);
defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);
cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);
5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > defici
-
11 emere
покупать, приобретать собственность предмета (merx) за известную, условленную сумму денег (pretium) (1. 1 D. 18, 1), (1. 7 § 1 eod.); (l. 37 eod.); (l. 48 D. 19, 1); (1. 22 § 3 D. 19, 2);emere pretio aequo, magno, vili (1. 66 D. 30. 1. 1 § 13 D. 38, 5);
res mulieris causa emtae paratae (1. 10 D. 34, 2. I. 81 § 2 D. 35, 2. cf. 1. 47 § 1. 1. 49 § 3 D. 32);
stipulatio emtae hereditatis (1. 95 eod. 1. 50 § 1 D. 45, 1);
emtum (subst.) договор купли в отношении к правам покупщика, напр. ex emto teneri, praestare oportere (1. 57 D. 2, 14. 1. 33 D. 19, 2. I. 54 § 1 D. 21, 2);
ex emto obligatum habere aliquem (1. 14 § 1 D. 17, 1); (1. 18. D. 21, 2);
ex emto cum venditore agere (1. 78 § 2. 3 D. 18, 1); (1. 13 § 3 D. 12, 2); (1. 16 pr. D. 21, 2); (1. 45 pr. D. 17, 1); (1. 11 pr. D. 19, 1); (1. 84 § 5 D. 30), (1. 70 D. 21, 2); (1. 33 pr. D. 21, l); (l. 4 pr. eod.), (1. 11 § 3 D. 19, 1);
iudicio ex emto s. emti teneri, praestare, consequi (1. 14 D. 6, 2. 1. 8 § 5. 1. 14 pr. D. 17, 1. 1. 11 § 15. I. 52 pr. D. 19, 1. 1. 69 § 5 D. 21, 2. 1. 4 § 1 D. 22, 1);
iure emti contineri (1. 15 D. 44, 4); когда дело идет о правах и обязанностях покупщика и продавца, то договор купли-продажи называется emtum (et) venditum (1. 6 § 1 D. 18, 1);
omnis obligatio emti et venditi (1. c.);
ex emto vendito agere (1. 19 D. 18, 4);
emti (et) venditi actio (1. 16. D. 18, 2);
actiones ex emto et vend. (1. 5 § 1 D. 18, 5). -Emtio, a) купля, договор купли, также emtio et venditio (pr. J. 3, 23. § 1 eod. -1. 7 § 1. 6. 1. 57 D. 2, 14. 1. 1 § 2 D. 18, 1. 1. 2 pr. D. 19, 2. 1. 1 § 2 D. 19, 4. 1. 2 pr. D. 44, 7. 1. 45 pr. D. 50,17); (Gai. III. 135. 139. 141. 145. 147); в законе XII таблиц слово emtio обозначает всякий акт отчуждения (1. 29 § 1 D. 40. 7);
b) акт купли-продажи = instrumentum emtionis (pr. J. tit.), s. emtionale instrum. (1. 17 C. 4, 21. 1. 3 C. 7, 37), напр. emtiones praediorum condere in lateralibus (1. 102 pr. D. 32);
emtiones servorum legatae (1. 12 § 45 D. 33, 7); (1. 2 C. 8, 17). - Emtor, покупщик, приобретатель (1. 1 pr. D. 19, 4. 1. 19 § 5 D. 21. 1);
emtorem habere iusti pretii (1. 12 § 1 I). 23, 3);
familiae emtor (§ 1 J. 2, 20);
emtor bonorum (1. 29 D. 42, 5. 1. 1 C. 4, 39. Gai. IV. 35. 65. 145), hereditatis (1. 16 pr. D. 2, 14. 1. 34 D. 3, 3. 1. 2 seq. D. 18, 4);
universitatis (1. 13 § 8 D. 5, 3);
pro emtore possidere, usucapere (tit. D. 41, 4. 1. 2 pr. cit.); (1. 6 § 3 D. 43, 26);
pro emt. usucapio (1. 48 D. 41. 3. 1. 19 § 1 D. 5, 3);
pro emt. titulus (l. 13 § 1 eod.);
emtrix, покупщица (1. 63 § 1 D. 21, 2. 1. 1 C. 4. 54).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > emere
-
12 epistula
письмо, документ а) частных лиц (1. 2 pr. D. 2, 14), (1. 1 § 1 D. 17, 1), procurator constitutus per epist (1. 1 § 1 D. 3, 3), negotium contrahere per epist (l. 2 § 2 D. 44, 7); (1. 6 pr. D. 36, 1), sponsalia constituere per epist (1. 18 D. 23, 1);manumissio per epist. (§ 1 J. 1. 5);
assignare per epist (1. 7 D. 38, 4). donare per epist. (1. 77 D. 6, 1);
epist. donationis praediorum (1. 77 § 26 D. 31); (1. 14 § 17 D. 47, 2); иногда = codicillus, apud veteres legata talia fuere: quantum ei per epist. scripsero - heres dato (1. 38 D. 35, 1); (1. 75 pr. D. 36, 1); (1. 37 § 3 D. 32);
codicilli et fideicommiss epistulle iure scriptae (1. 7 C. 6, 22); расписка, квитанция, chirographum (1. 47 § 1. 1 52 pr. D 2, 14. 1. 5 § 3. 1. 24 D. 13, 5. 1. 20 D. 14, 3. 1. 24. 26 § 2. 1. 28 D. 16, 3. 1. 34 pr. D. 17, 1. 1. 61 § 1 D. 44, 7);
b) письмо начальства, epist. missa alicui a magistratibus patriae suae (1. 36 pr. D. 50, 1);
epist. eorum, qui quasi damnatos ad Praesidem remiserint - elogium см. 2 (1. 6 pr. D. 48, 3); в 1. 2 C. 12, 46. 1. 1 C. 12, 47- epist. обозначает: отставка, c) императорский рескрипт (1. 1 § 1 D. 1, 4);
candidati Principis, qui epistulas eius in Senatu legunt (1. 1 § 4 D. 1, 13);
scrinium epistularum (1. 1. 3. 4. 11 C. 12, 19. cf. 1. 30. 7, 63); (1. 3 § 1 D. 22, 5); (§ 4 J. 3, 20 cf. 1. 26 D. 46, 1. 1. 3 D. 4, 18). О друг. рескринте Адриана упоминают 1 3 § 3 D. 43, 4. 1. 13 § 5 D. 49, 14);
epist. divi Severi ad Fabium Ghilonem, Praef. urbi (1. 1 D. 1, 12. 1. 8 § 5 D. 48, 19. 1. 6 § 1 D. 48, 22). О рескриптах Севера и Каракаллы ср. (1. 6 § 3 D. 1. 16 1 16. § 1 D. 39. 4);
generalis eptst. div Marci et Commodi (l. 1 § 2 D. 11, 4);
epist divi pii (1. 9 § 5 D. 22, 6), div. fratrum (1. 4 pr. D. 40,1. 1. 14 § 1 D. 49, 1);
d) мнение юриста в форме письма, epist. Neratii ad Aristonem (1. 19 § 2 D. 19, 2); (1. 12 § 35. 43 D. 33, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > epistula
-
13 ius
1) право, a) в объективном смысле б) обнимает собой правила и нормы, определяющие порядок совместной жизни людей - это, так сказать, norma agendi, Rechtsordnung, Gesetz, Ge und Verbot): iuris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere (1. 10 § 1 D. 1, 1. 1. 40 D. 1, 3. 1. 2 D. 1, 4. 1. 32 pr. D. 1, 3. 1. 6 § 1 D. 1, 1. cf. § 3. 9 J. 1, 2);ius naturale, gentium, civile;
ius legitimum, solenne - honorarium, praetorium;
ius publicum - privatum;
iuris auctoritas (см. s. 3.), ratio (см.), forma (см. 1. e.);
observatio et lex iuris (1. 14 pr. D. 29, 7);
iuris ignorantia, error (см.), dubitatio (1. 85 § 2 D. 50, 17. 1. 2 § 43. D. 1, 2. 1. 2 § 11 eod. 1. 9 D. 1, 3);
quid iuris sit? (1. 11 D. 18, 6. 1. 7 § 2 D. 20, 5. 1. 18 pr. D. 24, 1. 1. 30 D. 26, 2);
id iuris est (1. 5 D. 13, 7);
hoc s. eo iure utimur (1. 4 D. 2, 15. 1. 7 D. 28, 2. 1. 4 pr. D. 28, 6. 1. 152 pr. D. 50, 17);
iure (non) valere (1. 54 D. 12, 6. 1. 31 pr. D. 39, 5. 1. 8 § 2 D. 29, 7. 1. 31 D. 28, 2. 1. 1 D. 5, 3. 1. 2 § 1 D. 29, 3. 1. 12 § 1 D. 37, 4. 1. 1 D. 28, 3. 1. 5 pr. 1. 24 D. 34, 9. 1. 6 pr. D. 48, 10. 1. 25 pr. 1. 38 D. 1, 7. 1. 3 § 1 D. 26, 2. 1. 39 § 2 D. 26, 7);
iure quaesiti liberi прот. vulgo quaes. (1. 18 D. 38, 2); (l. 34 § 1 D. 23, 2. 1. 100 D. 50, 17. 1. 127 § 5 D. 45, 1);
iure vindicare (1. 56 D. 26, 7. 1. 34 § 1 D. 4, 4. 1. 30 D. 42, 5);
iure solutione liberari (1. 88 D. 46, 3. 1. 60 D. 46, 1);
ipso iure (см. ipse s. c. 1. 19 D. 49, 1. 1. 1 pr. D. 47, 10. cf. 1. 3 D. 1, 1. 1. 5 § 1 D. 9, 2. 1. 1 pr. 1. 20 § 11 D. 39, 1);
iure licito - per iniuriam (1. 3 § 1 D. 4, 2); в) правило, положение, источник права, lege vel quo alio iuri agere etc. (1. 3 D. 1, 14. 1. 131 § 1 D. 5, 16. 1. 5 pr. D. 22, 3. 1. 45 pr. D. 23, 2. 1. 82 D. 50, 17. 1. 52 § 3 D. 2, 14);
ius S Cti inducere (1. 3 § 2 D. 38, 4);
iura condere, reddere, interpretari (§ 8 J. 1, 2. 1. 2. 10. 13. D. 1, 2. 1. 2 § 8 eod.);
scripta iura (1. 35 D. 1, 3. 1. 1 D. 12, 1. 1. 2 D. 29, 1);
vetustatis iura (1. 4 § 2 C. 6, 38); г) право в силу судебного решения, ius facit pronunciatio (1. 50 § 1 D. 30);
ius fieri ex sententia iudicis (1. 17 § 1 D. 5, 2);
si perlusorio iudicio actum sit - an ius faciat iudex? (1. 14 pr. D. 49, 1); д) особ. обоз. ius правило гражд. права против. преторскому праву (Gai. II. 32); отсюда ipso iure, уже по гражд. праву (см. ipse s. 3); (1. 60 D. 41, 1. 1. 1 pr. D. 7, 4. 1. 1 § 1 D. 2, 12). С другой стороны, под ius понимают также преторское право (ius honorarium, praetorium) и ius dicere, statuere, reddere относятся к постановлениям и решениям сановников, которые имели судебную власть (1. 1 D. 2, 1. 1. 10 eod. 1. 14 eod. 1. 18 eod. 1. 20 eod. 1. 1 § 1 D. 2, 3. 1. 2 § 13 D. 1, 2. 1. 26 D. 39, 3. 1. 7 § 2 D. 1, 16. 1. 26 § 4 D. 4, 6. 1, 25 C. 2, 13. 1. 2 § 1 D. 16, 1. 1. 16 D. 1, 18);
ius dicere de capite civis rom. (1. 2 § 23 D. 1, 2);
dies, quibus ius Praetor reddit (1. 1 D. 44, 3. 1. 11 D. 1, 1. 1. 1 § 1 D. 2, 2);
iniquum ius adversus aliq. impetrare (1. 3 pr. eod.); е) наука права: ius est ars boni et aequi (1. 1 pr. D. 1, 1. 1. 1 cit. 1. 1 D. 1, 22. 1. 9 § 4 D. 48, 19. 1. 4 D. 50, 13);
b) в субъективном смысле - есть свободная воля человека, способность свободного действия (facultas agendi, Befugniss, Berechtigung): nemo plus iuris ad alium transferre potest, quam ipse haberet (1. 54. cf. 1. 160 § 2 D. 50, 17);
nullus videtur dolo (s. vim) facere, qui suo iure utitur (1. 55. 155 § 1 eod. 1. 175 § 1 eod.);
ius suum conservare (1. 41 D. 1; 3);
nihil iuris habere (1. 49 D. 5, 3. 1. 15 D. 40, 4. 1. 15 § 33 D. 39, 2. 1. 181 D. 50, 16. 1. 21 § 1 D. 20, 4. 1. 78 § 4 D. 31. 1. 30 pr. D. 39, 2. 1. 13 § 1. 1. 19 pr. eod. 1. 25 D. 8, 6. cf. 1. 1 § 19 D. 43, 20);
ius in rem habere (1. 20 D. 32. 1. 1 pr. B. 13, 3);
iuris velut possessor (1. 18 § 1 D. 5, 3);
iura praediorum = servitutes (1. 1 § 1 D. 1, 8. 1. 2. 6 D. 8, 2. 1. 3 D. 8, 6. 1. 11 § 3 D. 20, 1. 1. 86 D. 50, 16. 1, 23 eod.);
viam aut aliquod ius fundi emere (1. 20 D. 8, 1);
ius crediti, debiti (1. 12 § 2. 1. 13 D. 4, 2. 1. 21 § 1 D. 29, 5);
us hereditarium (см.);
ius testandi, testamenti faciendi (1. 6 pr. D. 28, 1. 1. 13 § 2 D. 36, 1);
ius donandi, vendendi, concedendi (1. 163 D. 50, 17. 1. 32 D. 23, 2. 1. 4 D. 40, 10. 1. 14 D. 1, 7);
sui iuris persecutio (1. 46 D. 2, 14);
iuris experiundi causa vocare (1. 1 D. 2, 14); обоз. тк. совокупность всех имущественных прав известного лица: succedere, successio in ius demortui, in omne s. universum ius (1. 13 § 1 D. 21, 3. 1. 37 D. 29, 2. 1. 3 pr. D. 37, 1. 1. 11 D. 44, 3. 1. 24 D. 50, 16. 1. 128 § 1 D. 50, 17. 1. 9 § 12 D. 28, 5. § 11 J. 2, 20);
c) = potestas, quaedam personae sui iuris sunt;
quaedam alieno iuri subiectae (pr. J. 1, 8. 1. 1 pr. D. 1, 6. 1. 3 § 3 D. 24, 1. 1. 5 § 6 D. 26, 8. 1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 14 § 3 D. 36, 2. 1. 50 pr. § 4 D. 32. 1. 38 pr. D. 38, 2);
proprii i. constitutus (1. 15 C. 5, 3);
d) = status напр. emancipari a patre adoptivo, atque ita pristinum ius recuperare (1. 33 cf. 1. 18 D. 1, 7);
2) = iudicium, суд (как место) (1. 11 D. 1, 1. 1. 4 § 1 D. 11, 1); напр. in ius vocare (tit. D. 2, 4 7);e) = conditio s. 1, causa s. 5.напр. ius actoris deterius facere, прот. in eadem causa sistere (1. 1 § 1 D. 2, 9. 1. 126 D. 50, 16. 1. 15 D. 13, 7. 1. 29 § 2 D. 20, 1. 1. 8 D. 33, 10. 1. 12 § 42 D. 33, 7): f) отношение (1. 12 D. 1, 1. 1. 23 D. 1, 7).
produci (1. 5 § 2 D. 2, 7. 1. 23 § 4 D. 28, 5);
ad quem de ea re ius s. in iure aditum erit (1. 6 D. 2, 12. 1. 2 § 1 D. 16, 1);
in iure sisti (1. 4 pr. D. 2, 4. 1. 1 § 2. 8 D. 3, 1. tit. D. 11, 1);
respondere (1. 26 § 3. 1. 27 § 1 D. 9, 4);
confiteri (1. 1 § 7 D. 38, 5. 1. 29 § 1 D. 39, 5. 1. 56 D. 42, 1);
pecuniam offerre (1. 56 § 1 D. 17, 1);
3) = iudicium, судебное рассмотрение дела, dies, in quibus debent iura differri (1. 7 C. 3, 12)in iure cedere, cessio (см. cedere s. 3. 1. 9 D. 42, 3).
-
14 liberare
освобождать, напр. liber. aliquem, liberari periculo (1. 9 pr. D. 40, 2. 1. 1. 72 § 1 D. 46, 3);vinculis (1. 2 § 1 D. 48, 3);
poena (1. 3 § 2 D. 29, 5. 1. 32 pr. D. 48, 5. 1. 8 § 12 D. 48, 19);
crimine (1. 4 § 1. 1. 11 D. 48, 4);
obligatione (1. 2 D. 3, 6. 1. 3 D. 12, 7. 1. 11 D. 46, 4);
actione (1. 28 § 4 D. 34, 3. 1. 92 pr. D. 47, 2);
condictione (1. 72 § 3 D. 46, 3);
petitione (1. 43 D. 19, 1. 1. 12 D. 28, 6. 1. 87 § 1 D. 29, 2. 1. 77 pr. D. 36, 1. 1. 41 § 12 D. 32);
debito (1. 50 § 6 D. 38, 2);
aere alieno (1. 25. D. 10, 3);
patria potestate (1. 12 D. 1, 7. 1. 107. D. 45, 1);
potestate domini (1. 18 D. 50, 17), tutela (pr. I. 1, 22. 1. 9 § 2 D. 1, 8. 1. 30 pr. D. 35, 2. 1. 18 § 3 D. 49, 17); особ. a) освоб. должника от обязательства, liberari прот. obligari (1. 1 D. 18, 5. 1. 5 § 4 D. 24, 1. 1. 47 D. 44, 7. 1. 83 § 5 D. 45, 1);
se liberare = solvere (1. 9 § 5 D. 26, 7. 1. 39 D. 3, 5. cf. 1. 23. 91 D. 46, 3);
liberatus fideiusor (1. 20 D. 49, 14. 1. 5 § 3. 1. 7 § 2. 1. 19 23. 24 D. 34, 3);
debitorem, utliberetur, legare (1. 18 pr. eod. 1. 3 § 3. 1. 5 § 3 eod. 1. 31 § 4 D. 39, 6. 1. 1 § 2 D. 42, 8. 1. 2. 3. 8 § 2. 1. 11 pr. 1. 13 § 7. 10 D. 46, 4);
tempore (1. 10 pr. D. 2, 11. 1. 8 pr. D. 3, 5. 1. 46 § 1 eod.);
b) liber, creditorem, удовлетворять кредитора (1. 6 § 1 eod. 1. 26 § 2 D. 40, 5);
c) освоб. вещь из-под залога: liber, (a creditore) pignus, hypothecam (1. 18 D. 10, 4. 1. 3 § 2. 1. 4 D. 20, 4. 1. 1 pr. 1. 7 pr. D. 20, 6. 1. 65 D. 21, 2. 1. 2 D. 42, 8. 1. 15 D. 33, 4);
fundum obligatum (1. 41 D. 18, 1);
rem venditam (1. 131 § 1 D. 45, 1);
liberand. praediorum onus (1. 57 D. 30); о залогопринимателе, который возвращает заложенную вещь должнику: si creditrix mulier rem, quam pignori acceperat, debitori liberaverit (1. 8 pr. D. 16, 1);
liber. domum (debitoris) ex pignoribus (1. 20 pr. D. 34, 3);
d) освоб. от сервитута (1. 2 D. 7, 6. 1. 6 § 1 D. 8, 6);
e) увольнять от должности (1. 39 D. 27, 1. 1. 50 § 2 D. 32. 1. 1 C. 5, 63);
f) оправдывать (1. 5 § 1 D. 48, 1. 1. 6 D. 48, 2);
g) отпускать на волю (1. 10 D. 18, 7. 1. 43 D. 19, 1. 1. § D. 20, 2. 1. 31 D. 29, 1. 1. 32 D. 38, 2. 1. 5 D. 40, 2. 1. 122 § 5 D. 45, 1);
se liber, ab aliquo = manumitti (1. 3 § 5 D. 22, 5).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > liberare
-
15 origo
1) происхождение, a) особ. начало, iuris or. atque processus (1. 2 pr. § 13 D. 1, 2. 1. 13 D. 10, 1. 1. 11 D. 44, 7);or. petitionis (1. 11 § 4 D. 44, 2);
obligationis (1. 3 C. 4, 28);
fideicommissorum (Gai. II. 285);
b) первоначальное приобретение: instrumenta praediorum, quae ad probationem originis eorum pertinent (1. 24 C. 6, 42. 1. 19 C. 8, 54);
c) особ. о людях: orginem ducere, trahere, habere, производить свой род, происходить (1. 6 § 1. 1. 23 pr. D. 50, 1. 1. 3 pr. D. 50, 4. 1. un. C. 5, 31. 1. 2. 5 C. 10, 38);
unde or. est alicui (1. 1 pr. 50, 15);
2) местожительство, родина, origine eximi, originem retinere (1. 22 § 5. 1. 23 pr. D. 50, 1. 1. 4 C. 10, 38. 1. 19 § 9 D. 50, 1. 1. 3 C. cit. 1. 15 § 3 D. cit. 1. 6 § 3. cf. 1. 7. 17 § 8 eod. 1. 9 eod. 1. 1 § 2 eod.). 3) род, фамилия (1. 1 § 1. 40. Th. 5, 10).originis provincia (1. 7 § 12 D. 48, 22. 1. 12 C. 11, 7. 1. 11 C. 11, 7. 1. 7. C. 10, 39).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > origo
-
16 rusticus
1) (adi.) деревенский, сельский, opus rust. (1. 99 pr. D. 32);familia rust. прот. urbana (1. 65 pr. D. 31. 1. 166 D. 50, 16. 1. 166 cit.): viae rust. прот. urbicae (1. 2 § 24 D. 43, 8);
praedium rust. прот. urbanum (см.);
servitutes praediorum rustic. (tit. D. 8, 3);
2) крестьянин (1. 30 § 1 D. 50, 16. 1. 4 C. 1, 55).servitutes rusticae (1. 1 § 1 D. 43, 19).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > rusticus
-
17 salubritas
1) здоровость: salubr. praediorum (1. 86 D. 50, 16), civitatum (1. 1 § 2 D. 43, 23). 2) помощь, польза: salub. legis (1. 19 C. 5, 4. 1. 6 pr. C. 7, 62).Латинско-русский словарь к источникам римского права > salubritas
-
18 triens
третья часть асса, 4 unciae (§ 5 I. 2, 14); вооб. 1/3 часть целого, напр. triens praediorum (1. 86 D. 35, 2);trientes usurae, = 1/3% ежемесячно = 4% годовых (1. 3 § 2 eod. 1. 7 § 10 D. 26, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > triens
См. также в других словарях:
jura praediorum — /jura priydiyoram/ In the civil law, the rights of estates … Black's law dictionary
jura praediorum — /jura priydiyoram/ In the civil law, the rights of estates … Black's law dictionary
servitus praediorum — /sarvatas priydiyoram/ A praedial servitude; a service, burden, or charge upon one estate for the benefit of another … Black's law dictionary
jura praediorum — (Civil law.) The rights of landed estates … Ballentine's law dictionary
servitus praediorum — (Civil law.) A praedial servitude; a servitude or easement in the land of another … Ballentine's law dictionary
ADMORTIZATIO — translatio praediorum in manum mortuam, seu praediorum acquisitio, facta a Monasteriis et Collegiis religiosis vel etiam Laicis, quae semel acquisita, in commercio, mutationibus aliisque praediorum oneribus obnoxia esse desinunt, nec adventitia… … Hofmann J. Lexicon universale
СЕРВИТУТЫ — • Servitūtes. С. есть ограничение в свободном пользовании собственностью постольку, поскольку другой имел право подавать протест или требовать личного труда. Собственник не имел, следовательно, права исключительного распоряжения вещью … Реальный словарь классических древностей
Servitūt — (vom Lat. Servitus), Dienstbarkeit, ein Recht an einer fremden Sache auf Benutzung derselben zu Gunsten eines individuell bestimmten andern Subjectes. S. bedeutet daher einerseits die Beschränkung des Eigenthums an einer Sache zu Gunsten eines… … Pierer's Universal-Lexikon
Servidumbre (Derecho romano) — Un campo como el de la fotografía, representa un posible tipo de predio. En Derecho romano, la servidumbre … Wikipedia Español
POENITENTES — memorati Augustino, Ep. 108. Quod autem dicitur Petrum egisse paenitentiam, cavendum est, ne ita putetur egisse, quomodo agunt in Ecclesia, qui proprie Paenitentes vocantur, alibique sunt quibus ob crimina publica imponebatur Paenitentia publica … Hofmann J. Lexicon universale
Majorian — Emperor of the Western Roman Empire Coin of Emperor Majorian Reign April 1, 457 – August 2, 461 … Wikipedia